ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΟΥΣ
Οι Ρεπουμπλικανοι εγιναν το κόμμα των βιομηχανικών και χρηματιστικών κύκλων της αστικής τάξης ενώ οι Δημοκρατικες ψηφιζονταν από τους «χαμένους» της διαδικασίας της εκβιομηχάνισης αγρότες και εργάτες.
Οι Ρεπουμπλικάνοι εξελίχθηκαν σε ένα άκρως εθνοκεντρικό κόμμα επιβάλλοντας αντιμεταναστευτική πολιτική και νομοθεσία με αποτέλεσμα οι Δημοκρατικοί να ψηφίζονται και από τους μετανάστες που ζούσαν στις μεγάλες πόλεις.
Οι ΗΠΑ θα πρέπει να αποζημιώσουν τους απογόνους των μαύρων αμερικανών σκλάβων, εκτιμούν εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, οι οποίοι εκφράζουν τη λύπη τους για το γεγονός ότι η χώρα δεν έχει ακόμη κλείσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν της, το οποίο έχει σηματοδοτηθεί από τη «ρατσιστική τρομοκρατία».
Οι μαύροι στις ΗΠΑ διέρχονται «μια κρίση των δικαιωμάτων του ανθρώπου», εκτιμά αυτή η ομάδα εργασίας του ΟΗΕ την ώρα που το φυλετικό ζήτημα κατέχει κεντρική θέση στην αμερικανική προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές.
Η δυσαρέσκεια αυτή τροφοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από την ατιμωρησία της οποίας χαίρει η αστυνομία, όπως φαίνεται από τον πολλαπλασιασμό των περιπτώσεων μερικές φορές άοπλων μαύρων που φονεύονται από τις δυνάμεις της τάξης σ' όλη τη χώρα, αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες αυτοί σε μια έκθεση που παρουσιάσθηκε χθες Δευτέρα στη Γενεύη, στο Συμβούλιο του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Οι φόνοι αυτοί και «τα ψυχικά τραύματα που δημιουργούν φέρνουν στον νου τα λιντσαρίσματα που έχουν διαπραχθεί στο παρελθόν».
Για να διευθετηθούν οι βαθιές αιτίες των φυλετικών εντάσεων στις ΗΠΑ, οι ειδικοί εκτιμούν πως η χώρα οφείλει να αντιμετωπίσει την κληρονομιά «της αποικιοκρατίας, της δουλείας, της υποδούλωσης και του φυλετικού διαχωρισμού , της φυλετικής τρομοκρατίας και των φυλετικών ανισοτήτων».
«Δεν υπήρξε πραγματική δέσμευση για αποζημίωση και για την αλήθεια και τη συμφιλίωση έναντι των απογόνων των Αφρικανών», δηλώνουν οι ειδικοί.
Ο πρόεδρος της ομάδας εργασίας Ρικάρντο Α. Σούνγκα παρουσίασε στους δημοσιογράφους πολλές μορφές αποζημίωσης που θα μπορούσαν να υπάρξουν στις ΗΠΑ, ιδιαίτερα «στοιχεία συγγνώμης» ή μια μορφή «ελάφρυνσης χρέους» των απογόνων σκλάβων.
Ερωτηθείς σχετικά με τις ρατσιστικής χροιάς δηλώσεις του ρεπουμπλικανού υποψηφίου Ντόναλντ Τράμπ, ο Σούνγκα εξέφρασε ανησυχία για τους «λόγους μίσους, την ξενοφοβία και την αφρικανοφοβία», που βρίσκονται σε άνοδο.
Ο Τραμπ και η ομάδα του έχουν απορρίψει πάντως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας κάθε κατηγορία για ρατσισμό.
ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΟΙ ΗΠΑ ΜΕ ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ;
Όταν μιλάμε για την ΤΤΙΡ, μιλάμε για την μετουσίωση του οράματος του Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγο.
Η Διατλαντική συμφωνία εξασφαλίζει, δια παντός, τα κέρδη του κεφαλαίου· ανεμπόδιστα, ανεξέλεγκτα, ανενδοίαστα· καταβαραθρώνοντας την ίδια στιγμή τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις και τις ελευθερίες των πολιτών.
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ στην επανάσταση των καπιταλιστών!
Όλα για το κέρδος, τίποτα για το λαό.
Μια αυτοκρατορία ζωντανεύει, η ΡΑΧ ΑΜΑRICANA, που χρόνια «ζέσταινε τις μηχανές της», αποκτά υπόσταση με στρατηλάτη το γκοβέρνο της Ε.Ε.
Οριοθετεί την επικράτεια της… Ο κόσμος δικός μας! Πρώτα οι εταιρείες μετά οι λαοί.
Ας περάσουμε, όμως, στο προκείμενο.
Επί της ουσίας, λοιπόν:
- Μέσω της ΤΤΙΡ, τα εθνικά κράτη καλούνται να εκχωρήσουν τις αρμοδιότητες και την κυριαρχία τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο, επιτρέποντας την άλωση πεδίων προς εκμετάλλευση που μέχρι πρότινος ήταν απρόσιτα.
- Με σειρά διατάξεων, απαγορεύεται στις κρατικές εταιρείες να κοστολογούν τις υπηρεσίες τους φθηνότερα από τους (ιδιώτες) ανταγωνιστές τους ή να τις προσφέρουν δωρεάν, ωφελώντας το Δημόσιο. Ουσιαστικά, το κράτος παύει να έχει την ευχέρεια της προσφοράς αγαθών σε χαμηλότερη τιμή, ελέγχοντας ή θέτοντας συγκεκριμένες προδιαγραφές στην ποιότητα των προσφερόμενων αγαθών (κυρίως στα τρόφιμα), καθώς κάτι τέτοιο αποτελεί «ανεπιθύμητο γεγονός».
- Η ΤΤΙΡ, δεν αναδιανέμει, απλώς, την πίττα, προσελκύοντας νέους παίκτες, αλλά δίνει τη δυνατότητα στις πολυεθνικές να καθορίζουν αποκλειστικά τις τιμές της αγοράς, ακόμη και σε βασικά αγαθά όπως το νερό και το ρεύμα.
- Προτείνεται και προκρίνεται, εκτός των άλλων, η ακύρωση οποιουδήποτε ειδικού προνομίου σε κρατικές εταιρείες με εξαίρεση, αυτές που λειτουργούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Ως τέτοιες, ορίζονται μόνο τα μονοπώλια που προσφέρον δωρεάν τις υπηρεσίες τους.
Προσοχή! Τα προαναφερθέντα μονοπώλια, θα εξαιρούνται από την ακύρωση των ειδικών προνομίων -πρόταση της Ε.Ε- εφόσον δεν προκαλούν ζημία στους «επενδυτές». Αν βλάπτουν το «επενδυτικό κλίμα», σύμφωνα με την αμερικανική πρόταση, θα πρέπει να καταργούνται. (βλ. [US: Article 6: Adverse Effects 1], ΤΤΙΡ Leaks).
- Το μεγαλύτερο όφελος, για τους μετέχοντες σ’ αυτήν τη διμερή συμφωνία είναι και, τυπικά, η κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η εμπορευματοποίηση των πάντων: της υγείας, της παιδείας, των ΜΜΜ, των δημόσιων φυσικών αγαθών· η ραχοκοκαλιά της κάθε κοινωνίας· καθώς και η ασύστολη μεταφορά προσωπικών δεδομένων κι η διαγραφή αιώνων αγώνων της ανθρωπότητας, με μόνη στόχευση τον γιγαντισμό των πολυεθνικών· πλέον θα γίνεται χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση από τους πολίτες. Νόμος είναι το δίκιο της πολυεθνικής και όσα συμφωνούνται σε φουαγέ ή… Κουζίνες πολυτελών και μη ξενοδοχείων.
ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ διάθεση δονκιχοτισμού και μεγαλομανίας, διαπιστώνουμε ότι, βρισκόμαστε σε πόλεμο, ταξικό πόλεμο. Δεν πρόκειται, για κάποιο φληνάφημα ή κάποια θεωρία συνομωσίας της Αριστεράς, όπως θα προτρέξουν πολλοί να πουν. Την ύπαρξη ταξικού πολέμου, ομολογεί το νούμερο 4 της ετήσιας λίστας του περιοδικού “Forbes”, με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, ο κύριος Μπάφετ : «Η πάλη των τάξεων υπάρχει, και είναι η δική μου που κερδίζει», δηλώνει.
ΔΕΝ ΕΚΠΛΗΣΣΟΜΕΘΑ φυσικά, από την “φιλαλήθεια» και τον ξεδιάντροπο κυνισμό ενός εκ των μεγαλυτέρων τοκογλύφων της οικουμένης. Είναι η αίσθηση δύναμης και υπεροχής, που του εξασφαλίζει η τάξη του κι ο μοναδικός καπιταλισμός που μπορεί να υπάρξει, ο αρπακτικός. Αυτός που γεννιέται βουτηγμένος «από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρομιά, στάζοντας αίμα από όλους τους πόρους» ( Καρλ Μαρξ, Κεφάλαιο, τόμος Ά, σελ. 785).
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ο κόσμος τους, αυτή είναι η ζέουσα πραγματικότητά μας. Από τον Πινοτσέτ και την Θάτσερ στο παρελθόν, μέχρι την λίστα Λαγκάρντ, τα “Panama Pappers’’ και την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, ένας παγκόσμιος ταξικός πόλεμος μαίνεται. Κοιτάτε γύρω σας….
- Την ίδια περίοδο που πενήντα χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από αίτια σχετιζόμενα με τη φτώχεια, ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων υπερδιπλασιάζεται. 793 ήταν οι δισεκατομμυριούχοι το 2008, 1830 το 2016.
- Την ίδια περίοδο που το μέσο -παγκόσμιο- εισόδημα των εργαζομένων έχει καταβαραθρωθεί, οι αποδοχές των ανώτερων τάξεων έφτασαν να απέχουν έως και 400φορές από τις αποδοχές του μέσου εργαζόμενου, ενώ η συνολική περιουσία των, από 2, 4 τρις. $, που υπολογιζόταν το 2008, στις μέρες μας ανέρχεται στα 6,480 τρις. $.
- Την ίδια περίοδο που, στην Αμερική, πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι σιτίζονται αποκλειστικά από τα συσσίτια, ανασφάλιστοι και άστεγοι, ενώ το 23,1% των παιδιών, σύμφωνα με τη UNICEF, χαρακτηρίζονται «αποστερημένα», οι δισεκατομμυριούχοι από 359 το 2008, αριθμούνται σε 540 το 2016, 4 περισσότεροι από το 2015 (536).
- Στην Ευρώπη των μνημονίων, της λιτότητας, των 30εκ. ανέργων (24, 4% στην Ελλάδα) και των 600χιλ. εξώσεων στην Ισπανία · στην Ε.Ε των 13εκ. παιδιών που «στερούνται βασικών αγαθών για την ανάπτυξή τους»· σ’ αυτήν την Ευρώπη, οι πολυεκατομμυριούχοι ανέρχονται σε 323, όταν προ οκταετίας δεν υπερέβαιναν τους 200, 196 συγκεκριμένα. Οι περισσότεροι εξ αυτών, βρίσκονται στη Γερμανία (120), εκεί όπου το ποσοστό φτώχειας μετά την πτώση του Τείχους, ανέρχεται στο 15,5% του συνολικού πληθυσμού.
- Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται στη λίστα του αμερικανικού περιοδικού ‘’Fortune’’, fortune 500· «oι διευθύνοντες σύμβουλοι 100 αμερικανικών κολοσσών(…) παραμένουν πάμπλουτοι ανεξάρτητα από την κρίση-ενώ- τα περιουσιακά τους στοιχεία για την κάλυψη των συντάξεών τους ανέρχονται συνολικά στα 4,93 δισ. δολάρια και ισούνται με τα όσα έχουν εξοικονομήσει για τη σύνταξή τους 20,5 εκατομμύρια οικογένειες, δηλαδή το 41% στη χώρα»*. Να σημειωθεί μάλιστα, ότι οι συντάξιμες αποδοχές των εν λόγω κυρίων είναι μεγαλύτερες, ακόμη, και από του Μπαράκ Ομπάμα: 16.975 δολάρια/μήνα για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, 950.000 δολάρια/μήνα για τον Ντέιβιντ Κόουτ της Honeywell. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που, οι εργαζόμενοι των εν λόγω ομίλων (YUM Brands, Taco Bell, Pizza Hut και ΚFC) δεν προβλέπεται μέσω μηχανισμών της εταιρείας να λάβουν σύνταξη», όπως αναφέρεται στην έκθεση του Ινστιτούτου Σπουδών Πολιτικής και του Κέντρου Αποτελεσματικής Κυβέρνησης (ΗΠΑ).
- Τέλος, την στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, ο «κομμουνιστής» Ομπάμα, ο «καθαριστής» της κόπρου του τραπεζικού Αυγεία, αφήνει ελεύθερο να κάνει διαλέξεις επί πληρωμή, τον «σπεσιαλίστα» στα δομημένα ομόλογα και καταδικασθέντα το 2013, Φαμπρίς Τουρέ, ενώ ταυτόχρονα ρίχνει στα «μαλακά» τους λοιπούς εγκληματίες της Wall Street «αναγκάζοντάς» τους να καταβάλλουν, συνολικά, το αστείο ποσό των 50 δις δολαρίων, όταν ο εβδομαδιαίος τζίρος της Goldman Sachs είναι 5 δις δολάρια.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ μας οδηγούν σε ένα απλό, πλην σημαντικό, συμπέρασμα: Ζούμε κοσμογονικές στιγμές. Για πολλούς, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της Ιστορίας, κατά την οποία καλούμαστε να δοκιμάσουμε τις αντοχές και τα κουράγια μας. Για τον γράφοντα, όλα όσα βαθαίνουν τη θλίψη μας και προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και την ταξική συνείδησή μας, έχουν -πρέπει να έχουν- μία μόνο απάντηση: μαζική, στεντόρεια, λαϊκή απάντηση. Πεδίο αγώνα η γειτονιά μας, το σπίτι, το γραφείο, το εργοτάξιο και το χωράφι μας. Καθημερινή πάλη για ένα καλύτερο μέλλον, για μάς, για τα παιδιά μας· για όσους δεν θεωρούν ουτοπία έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Ούτε βήμα πίσω στις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, παρά μόνο τις αλυσίδες μας.
ΕΝΛΟΓΟΙ ΠΑΡΑ-ΛΟΓΙΣΜΟΙ
Για όσους φίλους με ρωτούν, απορώντας με την πορεία και την αποδοχή του υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού κόμματος από το σύστημα· του νούμερου (γενικώς) -ειδικώς, 324 της λίστας «Forbes», ας ψάξουν να βρουν τους προωθητές του. Ο Τrump είναι το «θείο βρέφος» της οικονομικής ελίτ της Νέας Υόρκης και των άλλων μεγάλων λόμπι των ΗΠΑ. Αυτό το «φασιστοειδές υποκείμενο», αγαπημένος χαρακτηρισμός των πολέμιων του, δεν αποτελεί ένα ιστορικό ατύχημα, αλλά μια στρατηγικής σημασίας επιλογή των Αμερικανών «εχόντων» για την προάσπιση των συμφερόντων τους, και την καταστολή του ριζοσπαστικού κινήματος που έχει αρχίσει να αναδύεται στις φτωχογειτονιές και τα στα γκέτο των ΗΠΑ, με σαφές Αριστερό πρόσημο. Όταν ο λαός σηκώνει κεφάλι, η λύση είναι η βία και η μισαλλοδοξία, τόσο απλά.
*Πηγή: ‘’Fortune Greece.com’’
Για όσους ρωτούν για την πορεία και την αποδοχή του υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού κόμματος από το σύστημα· του νούμερου (γενικώς) -ειδικώς, 324 της λίστας «Forbes», ας ψάξουν να βρουν τους προωθητές του.
Ο Τrump είναι το «θείο βρέφος» της οικονομικής ελίτ της Νέας Υόρκης και των άλλων μεγάλων λόμπι των ΗΠΑ.
Αυτό το «φασιστοειδές υποκείμενο», αγαπημένος χαρακτηρισμός των πολέμιων του, δεν αποτελεί ένα ιστορικό ατύχημα, αλλά μια στρατηγικής σημασίας επιλογή των Αμερικανών «εχόντων» για την προάσπιση των συμφερόντων τους, και την καταστολή του ριζοσπαστικού κινήματος που έχει αρχίσει να αναδύεται στις φτωχογειτονιές και τα στα γκέτο των ΗΠΑ, με σαφές Αριστερό πρόσημο.
Όταν ο λαός σηκώνει κεφάλι, η λύση είναι η βία και η μισαλλοδοξία, τόσο απλά.
IΣΤΟΡΙΑ
Στις εκλογές του 1860 το δημοκρατικό κόμμα διαιρέθηκε και ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος για την προεδρία Αβραάμ Λίνκολν νίκησε τις εκλογές.
Μετά από αυτό πολλές νότιες πολιτείες αποχώρησαν από την Ένωση.
Τελικά αποχώρησαν έντεκα πολιτείες.
Ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Βορρά (Ένωση) και νότου (Συνομοσπονδία).
Τον Απρίλιο του 1865 ο Λίνκολν δολοφονήθηκε.
Ο νέος πρόεδρος Άντριου Τζόνσον πέρασε το στάδιο της ανασυγκρότησης όπου έπρεπε να ξαναεπαναφέρει τις πολιτείες στην αρχική τους κατάσταση ενισχύοντας τες με το αίσθημα της ενότητας.
Εκείνη την περίοδο η 13η,14η και 15η τροποποίηση ψηφίστηκε ελευθερώνοντας τους σκλάβους και δίνοντας τους τα δικαιώματα του πολίτη και της ψήφου.
Το Κογκρέσο ηγούνταν από ριζοσπαστικούς ρεπουμπλικάνους που ήθελαν να τιμωρήσουν τον Νότο μετά την ήττα του.
Δεν ήθελαν τον Τζόνσον και σχεδόν του αφαίρεσαν το προεδρικό του αξίωμα.
Επίσης έστειλαν πολλούς στρατιώτες στον Νότο, εγκαθίδρυσαν τοπικές κυβερνήσεις που δεν ήταν αρεστές στον λαό και τους εξανάγκασαν να υπερψηφίσουν της 14η και την 15η τροποποίηση.
Ο νότος εξαιτίας της δυσαρέσκειας του τοποθέτησε τους μαύρους σε κατώτερες εργασιακές θέσεις.
Επίσης οι λευκοί άνδρες του νότου δημιούργησαν μία οργάνωση γνωστή ως Κου-Κλουξ-Κλαν που έκανε επιθέσεις στους μαύρους και τους σταματούσε από το να ψηφίσουν.
Εκείνη την περίοδο άνθρωποι μετακινήθηκαν προς τις ΗΠΑ από χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Ανατολική Ευρώπη και η Κίνα.
Πολλοί εξ αυτών δούλεψαν σε μεγάλα εργοστάσια και ζούσαν σε μεγάλες πόλεις όπως τη Νέα Υόρκη, το Σικάγο και τη Βοστόνη.
Αυτοί ζούσαν σε άθλιες συνθήκες σε παραγκουπόλεις.
Συχνά εκμεταλλεύονταν από πολιτικές μηχανές που τους έδιναν δουλειά και χρήματα σε αντάλλαγμα με ψήφους.
Πολλοί πολιτικοί εκλέχθηκαν από πολιτικές μηχανές και ήταν διεφθαρμένοι.
Η κυβέρνηση δεν μπορούσε να κάνει πολλά καθώς οι πρόεδροι δεν είχαν έλεγχο του Κογκρέσου.
Ηγέτες μεγάλων επιχειρήσεων συχνά είχαν περισσότερη δύναμη από την κυβέρνηση.
Πολλόι επιχειρηματίες όπως ο Τζον Ντάβισον Ροκφέλερ έβγαζαν εκατομύρια δολάρια στα εργοστάσια πληρώνοντας
Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο οι άνθρωπο εξακολουθούσαν να κινούνται δυτικά και νέες πολιτείες ιδρύθηκαν.
Εξαιτίας μίας συνθήκης του 1862 οι άνθρωποι μπορούσαν να λάβουν δωρεάν γη στην δύση.
Η περισσότερη γη στη δύση ανήκε στην κυβέρνηση ή σε μεγάλους γαιοκτήμονες.
Ο ηπειρωτικός σιδηρόδρομος τελείωσε το 1869 και διευκόλυνε τις μεταφορές σε ολόκληρη τη χώρα.
Το Σικάγο έγινε το εμπορικό κέντρο ανατολής και δύσης επειδή εκεί διασταυρώνονταν πολλές ράγες.
Υπήρχαν πολλά προβλήματα μεταξύ λευκών και ιθαγενών στην δύση.
Έτσι ξεκίνησε η θανάτωση πολλών ινδιάνων και η κατάληψη της γης τους.
Πολλοί Αμερικάνοι πίστευαν ότι οι σιδηρόδρομοι χρέωναν πολλά χρήματα στους αγρότες.
Οι εργάτες έκαναν πορείες που διαλύθηκαν από τον στρατό.
Έτσι ξεκίνησε ο Λαϊκισμός.
Οι λαϊκιστές ήθελαν μεταβολές όπως φόρους εισαγωγών και άμεση εκλογή βουλευτών.Το λαϊκιστικό κίνημα έσβησε το 1896.
Πολλές από τις απαιτήσεις των λαϊκιστών θα πραγματοποιούνταν στην προοδευτική εποχή που ακολούθησε.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες ως Προοδευτισμός ορίζεται η ιδέα ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει μεγαλύτερο ρόλο στην οικονομία έτσι ώστε να παρέχει υψηλές συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους,ιδιαίτερα για τους εργάτες.
Ο Ιμπεριαλισμός είναι η ιδέα ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να έχουν ένα ισχυρότερο ναυτικό για να κατακτήσουν περιοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου